اولین سالی نیست که سال را با هدفگذاری آغاز کردم اما اولین سالی است که یک ماه از سال را فارغ از هر چیزی اختصاص دادم به هدفگذاری.

(می‌دانید همین الان می‌خواستم از نوشتن این وبلاگ در بروم؛ اما به خودم گفتم فقط ده خط بنویس.)

خیلی سال‌ها مثل همه‌ی افراد جامعه که می‌گویند هدفی برای امسال دارند؛ می‌نشستم پشت دفترم و با خط خیلی درشت و زیبا اهدافی که نسنجیده و نتراشیده در ذهنم بود را پشت هم قطار می‌کردم.

بدون در نظر گرفتن شرایطم که آیا می‌توانم با توجه به ویژگی‌هام و… به آن‌ها برسم. استدلالم هم این بود: 《فلانی در کم‌تر از یک سال به خیلی بیشتر از این‌ها رسیده. پس من هم می تونم برسم.》

من تلاش‌های سال‌های قبل آن بلاگر را نمی‌دیدم. نمی‌دیدم چه مسیری را برای خودسازی طی کرده است که اکنون این جاست و در کمتر از یک سال با شیبی صعودی به همه چیزهایی که می‌خواسته، رسیده است.

من تلاش‌های شبانه‌روزی، این که او مجرد هست، بچه‌ای ندارد که شب‌ها مدام شیر بخواهد و خوابش را مختل کند و یا همسری که دم‌به‌دم با او مخالفت کند را نمی‌دیدم.

فراموش کرده بودم همه ما شرایط خاص خود را داریم. فراموش کرده بودم مسیر همه یکی نیست. فراموش کرده بودم هیچ کس مثل هم نیست و مثل کس دیگری شدن یعنی خودت را گم کنی و بشوی زاغکی که نه می‌تواند مثل کبک بدود و نه می تواند مثل خودش راه برود.

این فراموشی‌ها کار دستمان می‌دهد و بسیار کارها که به دست من داده است. اما امسال را به گونه‌ای متفاوت شروع کردم. نشستم و برای هدفگذاری آموزش دیدم. کتاب خواندم و از کنارش خیلی راحت عبور نکردم. به روش‌های گوناگون هدفگذاری کردم و چم‌وخم راه را چشیدم. با گذر از کوچه های تنگ و باریک هدفگذاری به اکنون رسیدم. با وجود هدفگذاری انرژی من به آسانی هدر نمی‌رود. همین طور پول و امکانات و وقت من.

من با کمک هدفگذاری بخش بزرگی از انرژی‌ام را در جهت رسیدن به اهدافم به کار می‌گیرم.

مثلن به دو هدف مالی امسال رسیدم. دو هدفی که نیاز به صرف هزینه داشت. من همین که پولی به دستم رسید، در مسیر رسیدن به این اهداف ذخیره کردم و حالا به اکنون خود رسیدم. به دو هدفی که زمانی بسیار دور از دسترس می‌پنداشتمشان و حتی در هدفگذاری‌ام دستیابی به آن‌ها را در تابستان پیش‌بینی می‌کردم.

به این ترتیب می‌توانید جادوی هدفگذاری درست را ببینید.

هدفگذاری نیز مثل هر کار دیگری اصولی دارد. اما فراموش نکنید که هدفگذاری، مثل خودتان که خاص و متمایز هستید، خاص خود شماست. اهداف پر زرق‌وبرق دیگران را که در تلگرام و اینستاگرام می‌بینید، زندگی نکنید. وگرنه به هیچ کدامشان نمی‌رسید؛ نه اهداف خودتان و نه اهداف آن‌ها. زاغک داستان نباشید.

من باور دارم و من بسیار معتقدم.

اگر برای اهدافت چرایی محکمی داشته باشی با هر چگونگی‌ای خواهی ساخت. نیچه

پی‌نوشت: دیدید که ابتدا نمی‌خواستم بنویسم. اما با همین تکنیک ساده فقط ده خط بنویس مغز خود را گول زدم و یک وبلاگ ۵۰۰ کلمه‌ای نوشتم. شما هم امتحانش کنید.